تِهران پر جمعیت ترین شهر و پایتخت ایران ، مرکز استان تهران و شهر ستان تهران است. نماد آن برج آزادی و برج میلاد است.
پیشینهٔ زندگی در تهران به دوران نوسنگی برمی‌گردد و کاوش های باستان شناسی صورت‌گرفته در تهران، منجر به کشف اسکلت‌های ۷۰۰۰ سالهٔ انسان و ابزارهای سنگی شده‌است.
در اوایل سده هفتم ، با ویرانی شهر ری و مهاجرت مردم آن به تهران، دانش تجارت، ساخت‌وساز و شهروندی مردم ری به تهران انتقال یافت و باعث پیشرفت آن شد.
در دوران صفوی بسیار بر اهمیت تهران افزوده شد اما سرچشمهٔ شکوفایی و پیشرفت این شهر، به پایتختی آن برمی‌گردد.
آقا محمد خان قاجار ، بنیان‌گذار دودمان قاجار که پس از بارها تلاش برای تصرف تهران، بالاخره موفق به انجام این کار شده بود، در نوروز سال ۱۱۶۵، پس از سال‌ها جنگ با خاندان زند و مدعیان پادشاهی، تهران را پایتخت خواند.
تبدیل شدن تهران از شهری معمولی به یک پایتخت مدرن، از دوران پهلوی شروع شد. در دوران پهلوی، امور کشوری در پایتخت متمرکز شد و شمار کارکنان دولتی در شهر به سرعت افزایش یافت؛ در این دوران، شهر تهران علاوه بر دو وظیفهٔ سیاسی و تجاری، وظیفهٔ اداری را نیز پذیرفت.
منشأ نام تهران به صورت قطعی مشخص نیست و دربارهٔ ریشه‌شناسی آن، چند دیدگاه وجود دارد:
نخستین اشاره به نام تهران در نوشته‌های تاریخی، در حدود سال ۴۵۰ توسط خطیب بغدادی و در پی ثبت مرگ حافظ تهرانی در تاریخ بغداد انجام شده‌است.
پس از آن نیز نام تهران به خاطر انار خوبش در فارس نامه ابن بلخی آمده‌است.
تهران دارای اقلیم خشک است.
از دید ناهمواری‌های طبیعی، تهران به دو ناحیهٔ دشتی و کوهپایه‌ایِ البرز تقسیم می‌شود و گسترهٔ کنونی آن از ارتفاع ۹۰۰ تا ۱۸۰۰ متری از سطح دریا امتداد یافته‌است.
شمال شهر به دلیل ارتفاع بیشتر، خنک‌تر از دیگر مناطق شهر است. همچنین بافت نامتراکم، وجود باغ‌های کهن، بوستان‌ها، فضای سبز حاشیهٔ بزرگراه‌ها و کم بودن فعالیت‌های صنعتی در شمال شهر کمک کرده‌اند تا هوای مناطق شمالی به‌طور متوسط ۲ تا ۳ درجهٔ سانتی‌گراد خنک‌تر از مناطق جنوبی شهر باشد.
تهران دارای گوناگونی گروه های قومی است اما جمعیت خارجی آن کم است.
آذری های ایرانی و مازندرانی ها و قومیت‌های کرد و گیلک بزرگترین اقلیت‌های قومی موجود در تهران هستند.
تهران میزبان جمعیت خارجی کمی است و بیشترین خارجی‌های ساکن آن را افعانستانی و پس از آن، پاکستا نی و عراقی تشکیل می‌دهند.
بیشتر مردم رسماً مسلمان و شیعه دوازده امامی هستند. دیگر جوامع مذهبی در تهران شامل زرتشیان ، مسیحیان و یهودیان می‌شود.
نوشتار اصلی: لهجه تهرانی
به عنوان بزرگترین شهر فارسی زبان جهان، اکثریت مردم تهران را پارسیان تشکیل می‌دهند .
۹۸ درصد تهرانی‌ها زبان فارسی را می‌فهمند و ۱۰ درصد از آن‌ها توان گفتگو به حداقل یکی از زبان‌های رایج جهان را دارند.
لهجه تهرانی، در گذشته گویش خاص مردم تهران بود که در طول زمان کم‌رنگ شد و تغییراتی یافت.
لهجهٔ تهرانی تنها دارای واژگان متفاوت نبود و در برخی موارد، دارای قواعد، رسم و ساختار ادبی بوده‌است.
در هر بخش از تهران، این لهجه از شهرهای مجاور اثر گرفت و مناطق شمالی مانند ونک شمیران تجریش گویش مازندرانی، مناطق جنوبی تهران که با شهرری مجاور بوده گویش راجی (رازی) داشته و مناطق غرب تهران به سمت کرج نیز متأثر از تاتی بود.
از نظراداری ، تهران به 22 منطقه و ۱۲۲ ناحیهٔ شهری تقسیم شده‌است .
تهران دارای دو فرودگاه بین‌المللی امام خمینی و مهر آباد است.
تهران دارای یک ايستگاه راه آهن می باشد .
ذهن انسان امروزی، بسته به نوع مواجه‌اش، به تهران معنا می‌بخشد. تجربه تهران تجربه عناصر در هم‌آمیخته‌ای است که از زمینه‌های مختلف، اجتماعی، تاریخی و فرهنگی آمده‌اند و در کنار هم نشسته‌اند و این شهر هزار لایه را ساخته‌اند. در تهران در هر لحظه می‌توان ترکیبی از سبک‌های مختلف زندگی، معماری و هنر را دید. می‌توان عناصری از دوره‌های مختلف تاریخ معاصر را در خیابان‌ها تماشا کرد.
نرم افزار اندروید کافه یاب را از گوگل پلی و نرم افزار آی او اس را از اپ استور دریافت نمایید.
کافه یاب 
همه نظرها (۰)